Ik heb er zoveel aan gedaan dat je welhaast van een restauratie kunt spreken. -De afbladderende rood/witte blokken vervangen door rood/witte wrapfolie. Een heidens karwei al met al, omdat ik de witte verf er helemaal af moest schuren om het redelijk vlak te krijgen en bij het foliëren moest ik elk blok apart uitsnijden en goed opletten waar ze voorheen overlapten om het weer exact zo als voorheen te krijgen. De blokken van de onderbody en top dienden ook weer perfect in lijn met elkaar te komen. Om de binnenkant (die anders dan bij gewone Quest glad is door de honingraatconstructie) netter te maken heb ik grijze folie in het instapgedeelte gemaakt. Heel gedistingeerd :-) Ook de onderkant heb ik met deze grijze folie netjes gemaakt. De onderkant boeit weliswaar niet zo, maar de body was daar toch al kaal en het was niet veel moeite deze grotendeels vlakke onderkant te foliëren. Op de top heb ik een stormstrip met rood witte folie erover gemaakt. De stormstrip heeft bij zeer harde wind wel bewezen een zinvolle toevoeging te zijn. -Verschillende plakmoeren voor het inspectieluikje achter en voor de trekhaak opnieuw vast gelamineerd. De brug zat minimaal vast met een heel dun laagje glasvezel en was gescheurd. Ik heb dit flink verstevigd met meerdere lagen carbon. Ik had nog epoxy over en hier heb ik wat zwarte pigment toegevoegd en over de hier en daar kale stoel gesmeerd om weer een redelijk egaal zwart te krijgen. -Alle banden vervangen, Continental GP5000 28-622 achter en Contact Urban 32-406 vóór. Gewone butyl biba's erin. -nieuwe bussen van aluminium gemaakt en boven in de brug gelamineerd voor de doorvoer van de remkabels die boven óver de knieën verlopen en dus maar 1 bocht hoeven te maken. Geeft een heel direct en licht remgevoel. Dit heeft Allert zo bedacht en uitgevoerd en het werkt eigenlijk heel goed, ondanks een paar mogelijke nadelen die wat mij betreft niet doorslaggevend zijn. Het is nooit in productie gekomen. -De trapas vervangen door een powermeter die ik over heb gehouden van een verkochte Mango. Deze heeft een 130mm cranklengte (ingekort) en dus nog wat korter dan de 140mm in m'n Bülk. Geen enkel probleem wat mij betreft, ik kan prima vermogen leveren met hele korte cranks en ergonomisch heeft het in een velomobiel heel wat voordelen. -Elektrisch is er een IQ-X lamp in gekomen en twee extra Kellerman knipperlichten in de top om beter op te vallen voor achteropkomend verkeer. Er moesten LED's vervangen worden en in de achterkant zijn enkele rode LED's toegevoegd. Een houder voor de Garmin Varia achterlicht/radar gemaakt in een bijpassende rode kleur. De schakelaars in het dashboard zijn wat aangepast. Er is nu een hoofdschakelaar (wat mij betreft echt een must) en een 1-0-2 schakelaar om te wisselen tussen de IQ-X en de dagrijverlichting. Er zijn dus niet méér schakelaars in het dashboard, maar de aparte schakelaars voor de lampen zijn nu in één schakelaar gecombineerd en de vrijkomende schakelaar van de dagrijverlichting is nu de hoofdschakelaar geworden. En hoe rijdt het nu? Ik moet weer erg wennen na maandenlang Bülk rijden. Ik zit veel hoger, heb de neiging om erg voorzichtig te zijn in de bochten. De vering is met opzet zachter en de spoorbreedte smaller. Het doel was niet om een racemonster te creëren maar een comfortabele, wendbare velomobiel voor alledag. Maar het is nog steeds een lichte stijve Quest door de bijzondere, dubbelwandige constructie. De Quest is mede daardoor ook behoorlijk stil. Z'n tijd vooruit in veel opzichten, maar door de opkomst van snellere, kleinere en lagere velomobielen zo langzaam wat gedateerd. Het is kortom een echte klassieker.