Wat een geluk dat ik mijn regenjas was vergeten. Bij het verzamelpunt in Vries was ik al doornat. Geweldig.... Een plensbui had me verrast. Tegen de tijd dat ik mijn schuimkap had opgeduikeld en op z’n plek had geschoven in de Yin-Yang deksel, had ik al heel wat water gevangen. Dus ik vraag de jongens of we bij mijn huis langs kunnen fietsen, zodat ik de regenjas kan pakken. Voor een eventuele lekke band in de regen vind ik dat essentieel. Bij Assen reden we alweer door een nog heftiger bui en David had het wel gezien. Zó is er zelfs in een velomobiel weinig lol aan, dus eenieder de kortste route naar huis. Theo reed eerst nog naar mijn huis mee voor koffie en een droge handdoek. We hebben nog wat YT filmpjes gekeken en muziek geluisterd, tot de zon weer scheen en Theo weer kon vertrekken. Waarom een geluk dat ik de regenjas was vergeten? Omdat we anders ergens bij Groningen waarschijnlijk in de stromende regen hadden gereden….